occitan de communication

desarquetar vèrbe trasitiu désarmer
desarrambadís adjectiu inabordable
desarrapadís adjectiu insaisissable
desarrapal adjectiu inopportun
desarrapalament advèrbe inopportunément
desarrapaletat nom femnal inopportunité
desarrapar vèrbe trasitiu
    1. relâcher
    2. décrocher
desarremausar vèrbe trasitiu déranger
desarrendar vèrbe cesser le fermage locution
desarrestar vèrbe trasitiu lever la saisie locution
desarrib… VÉSER A: desrib…
desarrimar vèrbe MARENC désarrimer
desarrompir;
    se desarrompir vèrbe pronominal reprendre verbe intransitif
desarrucar vèrbe enlever les appuis locution
desarsar;
    se desarsar vèrbe pronominal se désaltérer
desarte nom masclin allure nom féminin
desartelhar;
    se desartelhar vèrbe pronominal s'abîmer les pieds locution
desasaut nom personne désagréable locution
desasautar;
    se desasautar vèrbe pronominal
    1. éprouver du déplaisir locution
    2. être au regret locution
desasautat adjectiu d'une conduite déplaisante locution