occitan de communication

Dictionnaire - Conjugaison

 




 

Pagina 1039 / 3476

descarrar vèrbe trasitiu chanfreiner
descarrelar vèrbe EMMERÇAR: descairelar
descasament nom masclin
    1. dépossession nom féminin
    2. délogement
descasar vèrbe trasitiu
    1. déposséder
    2. déloger
descasat parceneg passat / adjectiu dépossédé adjectif
descaseg (1) adjectiu ruiné
    COMPAUSAT: en descaseg loquela à la renverse
descaseg (2) nom masclin ruine nom féminin
descaselaire adjectiu désencadrant
descaselament nom masclin désencadrement
descaselar vèrbe trasitiu désencadrer
    COMPAUSAT: en descaselar loquela en désencadrant
descaselat parceneg passat / adjectiu désencadré adjectif
descasement nom masclin
    1. déchéance nom féminin
    2. ruine nom féminin
descasença nom femnal
    1. décadence
    2. déchéance
    3. appauvrissement nom masculin
descasençar vèrbe destrasitiu
    1. déchoir
    2. tomber en décadence locution
descasent nom / adjectiu décadent
descàser (descaire, descàiguer) (1) vèrbe trasitiu
    1. ruiner
    2. rabaisser
descàser (2) vèrbe destrasitiu déchoir
descasernar vèrbe trasitiu
    1. débrocher
    2. déposséder
descasernat parceneg passat / adjectiu
    1. débroché adjectif
    2. détaché adjectif
descasernatge nom masclin débrochage
descasida nom femnal désinvestissement nom masculin
descasir vèrbe trasitiu désinvestir
    COMPAUSAT: se descasir vèrbe pronominal se désinvestir

Copyright © 2005-2025 Arve CASSIGNAC, Marc LAVAUD
tous droits réservés
contact@cassignac.fr

Dictionnaire papier: FNAC