occitan de communication

Dictionnaire - Conjugaison

 




 

Pagina 1167 / 3476

destituit parceneg passat / adjectiu destitué adjectif
destòler;
    se destòler (destòlre, destòlguer) vèrbe pronominal
    1. se détourner
    se destòler (destòlre, destòlguer) 2. se désister
destòlguer VÉSER LA RASIGA: destòler
destòlh nom masclin détour
destòlre VÉSER LA RASIGA: destòler
destòlta nom femnal détour nom masculin
destombar vèrbe trasitiu décontenancer
destonar vèrbe destrasitiu MUSICA détonner
destopar vèrbe trasitiu
    1. détouper
    2. ôter l'étoupe locution
destopinada nom femnal dépotement nom masculin
destopinador nom masclin dépotoir
destopinament nom masclin dépotement
destopinar vèrbe trasitiu dépoter
destopinatge nom masclin
    1. dépotage
    2. dépotement
destorbaire (1) adjectiu dérangeant
destorbaire (2) nom masclin trublion
destorbament nom masclin dérangement
destorbar vèrbe trasitiu
    1. déranger
    2. désordonner
    3. remettre en ordre locution
destorbe adjectiu dérangeant
destorbelhar vèrbe trasitiu troubler
destorbi nom masclin
    1. dérangement
    2. contretemps
    3. embarras

Copyright © 2005-2025 Arve CASSIGNAC, Marc LAVAUD
tous droits réservés
contact@cassignac.fr

Dictionnaire papier: FNAC