occitan de communication

Dictionnaire - Conjugaison

 




 

Pagina 3151 / 3476

Subran nom endomengièr masclin Cyprien
subranament (1) advèrbe supérieurement
subranament (2) nom masclin surpassement
subranar vèrbe destrasitiu surpasser
subranç nom masclin orgueil
subrança nom femnal domination
subrançada nom femnal domination
subrançaire nom / adjectiu dominant
subrançar (1) vèrbe trasitiu dominer
    COMPAUSAT: en subrançar loquela en dominant
subrançar (2) vèrbe destrasitiu dominer
subrançariá nom femnal arrogance
subrancejar vèrbe destrasitiu
    1. enorgueillir verbe transitif
    2. s'élever avec orgueil locution
    COMPAUSAT: se subrancejar vèrbe pronominal s'enorgueillir
subrancièr (1) adjectiu
    1. dominateur
    2. arrogant
    3. orgueilleux
subrancièr (2) nom dominateur
subrandar vèrbe destrasitiu surpasser
subranetat nom femnal supériorité
subrans… VÉSER A: subranç
subraparéguer VÉSER LA RASIGA: subraparéisser
subraparéisser (subraparéguer, subraparésquer) vèrbe destrasitiu
    1. apparaître au grand jour locution
    2. se montrer verbe pronominal
subraparer vèrbe EMMERÇAR: subraparéisser
subraparésquer VÉSER LA RASIGA: subraparéisser
subrapèrt adjectiu très intelligent locution
subrapoderar vèrbe trasitiu subjuguer

Copyright © 2005-2025 Arve CASSIGNAC, Marc LAVAUD
tous droits réservés
contact@cassignac.fr
Dictionnaire papier: FNAC